"Nie zapomnę..."
siedzę w kącie
w ręku książka
szklista poświata
na mym oku się tli
nic już nie istnieje
jestem tylko ja i świat
w którym się zatapiam
w uchu słuchawka
muzyka jest a potem
znika nie wiadomo gdzie
kończę i zaczynam od nowa
nigdy nie zapomnę